Borstkanker verandert de manier waarop je naar dingen kijkt, van de meest triviale dagelijkse ervaringen tot de grootste uitdagingen in het leven. We hebben Anne Vervaeck, borstkankeroverlevende, gevraagd om haar persoonlijke inzichten te delen. Anne kreeg de diagnose borstkanker toen ze 44 jaar was. Haar leven is niet drastisch veranderd sinds ze borstkanker heeft gehad: “Maar ik ben wel veel bewuster gaan leven. Veel meer carpe diem.”

 

Tien dingen die zij geleerd heeft en haar hebben helpen omgaan met borstkanker.

 

1. Ken je lichaam en ga bij veranderingen naar een arts. Ik heb zelf gevoeld dat er “iets” aanwezig was in mijn borst. Op de eerste mammografie was er niets te zien. Ik was er niet gerust in en besloot mijn borst zelf goed op te volgen. Enkele maanden later voelde ik opnieuw iets en zagen we op de beelden dat het een kwaadaardige borstkanker was. In de borstkliniek was er een multidisciplinair team aanwezig van artsen, pathologen, borstverpleegkundigen, psychologen, kinesisten, diëtisten, lotgenotengroepen, … om mij te helpen mijn diagnose borstkanker een plaats te geven.

 

2. Neem contact op met een lotgenote. Mijn kinderen, twee zonen en een dochter, waren 19, 17 en 15 jaar oud toen ik borstkanker kreeg. De dag na het verdict is een vriendin spontaan naar ons toe gekomen. Zij had het zelf reeds meegemaakt en wist perfect met welke vragen wij op dat moment zaten. Dit bezoekje heeft vooral mijn dochter geholpen. Zij wou mij zelf niet lastigvallen met haar vragen.

 

3. Omring je door positieve mensen. Van bij het begin ben ik zeer open geweest tegenover familie en vrienden. Hierdoor heb ik taboes doorbroken en konden ook zij leren omgaan met mijn borstkanker. Mijn vriendinnen kookten tijdens mijn chemotherapie voor mijn gezin. Dit was een grote hulp voor ons. Regelmatig organiseerden ze een etentje of een weekendje weg, tijdens mijn “goede” week. Zo waren mijn batterijen weer opgeladen tegen de volgende chemokuur. Bij elke chemotherapie was ik omringd door vriendinnen. Heel gezellig en zo gaat de tijd sneller voorbij.

 

4. Verwen jezelf met leuke dingen. Door de chemotherapie en het verliezen van de trilhaartjes in mijn neus waren geuren zeer sterk en onaangenaam geworden, ook bij het koken. Daardoor had ik minder zin om te eten. Raar maar waar, alle drank met bubbels hebben mij geweldig geholpen! Een glaasje frisse schuimwijn of cava was zeker welkom. Een wandeling maken met een vriendin, op weekend gaan tijdens mijn “goede” week, een boek lezen, … Dit zijn momenten van pure ontspanning waar ik enorm kon van genieten.

 

5. Neem regelmatig een rustperiode tijdens je behandeling. Telkens ik iets in mijn huishouden deed, verdeelde ik dat in stukjes. Ik ging bijvoorbeeld een half uurtje strijken, eventjes rusten en nadien weer een halfuurtje aan de slag. Overdag plande ik soms een korte “powernap” in de zetel. Niet te lang, zodat ik ’s nachts nog zou kunnen slapen. Zo was ik ook weer paraat om na de school wat tijd te geven aan mijn kinderen en kon ik beter omgaan met de bijwerkingen van mijn behandelingen.

 

6. Gebruik je mail of sociale media in gesloten groep om te communiceren. Omdat ik een vrij grote familie en vriendenkring heb en de meesten toch wel graag wilden weten hoe het met mij ging, stuurde ik een mail op het moment dat ik mij goed voelde. Ik vertelde hoe het was verlopen en hoe ik mij voelde. Indien ik hulp nodig had voor iets, kon ik ook op deze manier de vraag stellen. Dit vroeg minder energie dan telkens de telefoon te nemen.

 

7. Denk positief! Er is altijd een lichtpunt aan het einde van de tunnel. Moeilijke momenten en dagen heb ik zeker gehad. Het steken van de port-a-cath had ik volledig onderschat. Ik was bijvoorbeeld niet voorbereid dat het eventjes zou duren vooraleer ik geen pijn meer zou hebben bij het draaien ‘s nachts in mijn bed! Na elke chemobeurt was het telkens weer wat zwaarder. Ik voelde mij soms zo ziek dat ik nog maar tot weinig in staat was… Maar ook dit ging na een paar dagen voorbij. En het feit dat ik mij daar bewust van was, heeft mij die periode helpen doorkomen! Die positiviteit hielp mij omgaan met mijn diagnose en bijwerkingen van borstkanker.

 

8. Carpe diem! Neem de draad van je leven weer op. Toen mijn behandeling achter de rug was, voelde ik dat ik stilletjes de draad van mijn leven weer kon opnemen. Voel zelf aan wanneer dit voor jou het juiste moment is. En doe dit rustig aan. Als je weer aan de slag gaat, verwachten de mensen rondom jou dat je er ineens terug volledig staat, maar dit kan niet van de ene dag op de andere. Sommigen hebben nog rustpauzes nodig of hebben last van een “chemobrein”: geheugenverlies, verwardheid, vermoeidheid, concentratieproblemen en focusvermindering door kankerbehandeling met chemotherapie en bestraling. Je zal je geheugen weer moeten trainen of hiermee leren omgaan door meer op te schrijven of geheugensteuntjes te gebruiken.

 

9. Leef gezond en beweeg. Voor mijn borstkanker ging ik al regelmatig sporten. Tijdens mijn behandeling ging ik 3 keer per week naar de oncorevalidatie in het ziekenhuis om onder leiding van kinesisten te sporten samen met lotgenoten. Ik kwam telkens fysiek beter en mentaal sterker buiten dan toen ik binnenkwam. Nu nog ga ik bewuster sporten en bewegen. Als het kan, laat ik mijn auto staan en ga ik te voet of met de fiets. Of, met het openbaar vervoer, een halte vroeger afstappen en een eindje wandelen. Op een parking kies ik niet automatisch de dichtstbijzijnde parkeerplaats om ook hier weer wat meer stappen te zetten. En de trap, als ik niet op de tiende verdieping moet zijn natuurlijk, verkies ik boven de lift.

 

10. Geef zin aan je leven en voel dat je leeft! Toen ik de draad van mijn leven weer oppikte, wou ik graag mijn ervaringen inzetten om andere vrouwen te helpen omgaan met hun borstkanker. Ik ben vrijwilligster geworden in een lotgenotengroep en ik bezocht vrouwen in het ziekenhuis, net na hun operatie. Ik luisterde naar hun verhaal en gaf tips en advies, maar vooral de hoop dat er nog een leven is na borstkanker! Dit heeft veel zin gegeven aan mijn leven. Nu blijf ik mij nog steeds inzetten voor lotgenoten via Levensloop en de Stichting tegen Kanker.

 

Lees je graag nog meer persoonlijke verhalen van vrouwen die zelf borstkanker ervaren hebben? Ontdek hier het verhaal van Elian.